कंक्रिट जंगलमा हराएको सुन्दरता

केहि दिन अघिसम्म काठमाणडौको गर्मीले फेसबुक पनि तातेको थियो । साथीहरुको फेसबुकको मेसेजलाई आधार मान्ने हो भने बिगतका केहि दिन काठमाण्डौमा यो बर्षकै सबैभन्दा गर्मी रह्‍यो ।

(म बस्ने  घरको छतबाट देखिने कंक्रिट जंगल)

काठमाण्डौंमा नै तापक्रम ३३ डिग्री पुगेको बेलामा दक्षीण भारतमा पारो कति माथी चढ्यो होला सहज अनुमान गर्न सकिन्छ । मनसुन अझै राम्ररी सुरु नभैसकेकोले म बस्ने स्थानमा अझै पनि ४० डिग्रीकै आसपासमा पारो अढेको छ ।

(यो चाँहि अलिकता हरियो भएको पट्टी क्यामरा मोडाउँदाको दृष्य)

(बादलको घुम्टो मुनि म बस्ने शहर)

गर्मीका कारण खासै काम नपरी बाहिर ननिस्कने भएकोले ब्लगमा राख्‍ने तस्बीर पनि केहि फेला नपरेपछि आफू बस्ने बिल्डिङको माथिबाट कंक्रिट जंगलको तस्विर खिच्न थाँले ।

एपार्टमेण्टको छतबाट वरिपरिको तस्विर निकाल्दै गर्दा अचानक मेरो आखाँ घर नजिकैको एउटा ढकमक्क फूलेको सुन्दर रुखमा पुग्यो ।

(प्रचण्ड गर्मिमा पनि मुस्कुराएको फूलहरु)

प्रकृति आफ्नो रंगमा छपक्कै थियो । मानिसलाई सर्दी, गर्मी हिँउद बर्षातको बहाना र निहु भए पनि फूल भने आफ्नो पूर्णतामा फूलेको थियो । तापमान ४५ नै भए पनि उसले आफ्नो नियम भुलेको थिएन ।

(टाढा भएकोले यो भन्दा बढी क्लोज अप गर्न मिलेन )

न उसलाई प्रचण्ड घामले फूल्नको लागि आलस्य दिलाएको थियो न त उग्र गर्मीले नै फक्रनबाट र सौन्दर्य छर्न रोकेको थियो ।

  (पहाड नहुने ठाँऊमा सु्र्य कंक्रिट जंगलबाट अस्ताउँदै)